Όσοι γεννήθηκαν μέχρι και τη δεκαετία του ’80 στη Δολίχη, σίγουρα, έστω μια φορά, θα είχαν τρομοκρατηθεί στο άκουσμα της Τζαχρίκως και της Καραδόντως.

Επρόκειτο για δύο γυναίκες, σίγουρα τρομακτικές στη μορφή, αλλά και αιμοβόρες, καθώς συνέλεγαν μικρά παιδιά για να ικανοποιήσουν την πείνα και τα άγρια ένστικτά τους.

Ζούσαν στο περιθώριο αλλά πολύ κοντά στο χωριό, στα σύνορα θα λέγαμε του οικισμού και των αγροτεμαχίων και με την πρώτη ευκαιρία (ή με το πρώτο κάλεσμα των γονέων, των παππούδων ή άλλων συγγενών) ήταν έτοιμες να εισβάλουν στα σπίτια, να αρπάξουν και να βάλουν στο βρακί τους όποιο παιδί δεν ήταν υπάκουο και φρόνιμο.

Για την Τζαχρίκω και την Καραδόντω κανείς δεν ξέρει πότε ήρθαν στη Δολίχη. Σίγουρα όμως, εδώ και τριάντα περίπου χρόνια, έχουν φύγει από το χωριό και ίσως να πήγαν σε κάποιο άλλο μέρος, ίσως να άλλαξαν όνομα ίσως και να πέθαναν.